నీ మరణం క్షణికం... నా మరణం క్షణక్షణం

నీ మరణం క్షణికం... నా మరణం క్షణక్షణం
ఎంత అద్భుతంగా చెప్పాడు ఎరిక్ సీగల్...
లవ్‌స్టోరీ... చూడ్డానికి సినిమా స్క్రిప్ట్‌లా ఫాస్ట్‌గా సాగే ఈ పుస్తకం.. చివరికొచ్చేసరికి గొంతుకేదో అడ్డం పడ్డట్టుగా, గుండె బరువెక్కినట్టుగా మారుస్తుంది. డబ్బున్న కుర్రాడు పేదింటి అమ్మాయిని పెళ్లిచేసుకుంటాడు. రొటీన్ లవ్‌స్టోరీ... అనుకున్నా... సీగల్ సిరాలో భిన్నంగా సాగుతుంది. ఒలివర్, జెన్నీ క్యారెక్టర్ల సృష్టి... యువకుడిగా ఒలివర్ మానసిక అస్తిత్వంకోసం పోరాడటం... వావ్ బాగా చదివించాడు. చివర్లో ఏడిపించాడు. నిజానికిది సినిమా స్క్రిప్ట్. సినిమా షూటింగ్ పూర్తై... రిలీజ్‌కు సిద్ధంగా ఉన్న టైమ్‌లో నిర్మాత సలహాతో ఎరిక్ దీన్ని నవలగా అచ్చువేయించాడు. బుక్ సూపర్‌హిట్టైంది... సినిమా కూడా సూపర్ హిట్. లవ్‌స్టోరీ ప్రేరణతో ఓ హిందీ సినిమా కూడా వచ్చింది. ప్రతీ ప్రేమకథా పెళ్లితో ముగుస్తుంది. ఇక్కడ పెళ్ళితో సెకండ్ హాఫ్ స్టార్ట్ అవుతుంది. ఒలివర్, జెన్నీ కష్టాలు పంచుకుంటారు. జీవితంలో ఒక్కోసారి బాధలు కూడా మరిచిపోలేని అనుభూతులవుతాయి కదా... చివర్లో జెన్నీ
మొత్తానికి నాకైతే నచ్చింది.

సముద్రగర్భ సమాధిపై మాసిపోని అక్షరాలు... టైటానిక్

టైటానిక్... సముద్రగర్భ సమాధిపై మాసిపోని అక్షరాలివి. నౌకాయానంలో అతిపెద్ద విషాదంగా చెప్పుకునే టైటానిక్ ఓడ మునిగిపోయి నేటితో 98 ఏళ్ళు.

మానవచరిత్ర పుటల్లో మృత్యువు పులుముకున్న రక్తాక్షరాలదే అగ్రపీఠం. గతాన్ని తవ్వేకొద్దీ తడి ఆరని స్మృతులే గుట్టలుగా బైటపడ్తుంటాయి. ఆ తడి సముద్రమంత ఉప్పెనైతే... ఆవిషాదం పేరు టైటానిక్. అవును ప్రపంచ నౌకాయాన చరిత్రలో టైటానిక్‌ది అతిపెద్ద విషాదం. విలాసంలోనూ, సౌకర్యంలోనూ , ప్రయాణికుల కెపాసిటీలోనూ ప్రత్యర్ధి నౌకల్ని పక్కకునెట్టిన ఈ అతిపెద్ద ఓడ... విషాదంలోనూ దేనికీ అందనంత లోతులో నిలిచిపోయింది.

20వశతాబ్దపు తొలినాళ్ళలో నౌకాప్రయాణమంటే... సాహసమే. ఇలాంటి వాతావరణంలో... స్విమ్మింగ్ పూల్, వ్యాయామశాల, టర్కిష్ బాత్, లైబ్రరీ, స్క్వాష్‌కోర్టులతో తయారైన టైటానిక్ పెనుసంచలనాన్నే సృష్టించింది. వైట్ స్టార్ లైన్ సంస్థకోసం, హర్లాండ్ అండ్ వోల్ఫ్ అనే నౌకానిర్మాణ సంస్థ తయారుచేసిన మూడునౌకల్లో ఇది ఒకటి. 1912లో మొదటిసారిగా దీనిని ప్రవేశపెట్టినపుడు ప్రపంచంలో ఇదే అతిపెద్దనౌక. అప్పటికి అందుబాటులో ఉన్న అత్యాధునిక సాంకేతిక పరిజ్ఞానంతో టైటానిక్ తయారయింది. విస్తృతమైన విద్యుదీకరణ వ్యవస్థ, నీటీఆవిరితో నడిచే జనరేటర్లు, శక్తివంతమైన రెండు మార్కొని రేడియో సెట్లు... సూటిగా చెప్పాలంటే అప్పటి ఇంజనీరింగ్ అద్భుతమే టైటానిక్.

నిర్మాణపరంగా సంచలనం సృష్టించిన టైటానిక్ తొలిప్రయాణం 1912 ఏప్రిల్ 10న ప్రారంభమైంది. ఎడ్వర్డ్ జె. స్మిత్ కెప్టెన్‌గా ఇంగ్లాండ్‌లోని సౌథాంప్టన్ నుంచి అమెరికాలోని న్యూయార్క్‌కు నౌక ప్రయాణం మొదలైంది. ప్రయాణం ఆదిలోనే అపశకునం... భారీ ప్రొపెల్లర్‌‌లు విడుదలచేసిన శక్తి... పక్కనే లంగరు వేసున్న న్యూయార్క్ లైనర్‌ను కట్లు తెంచుకునేలా చేసింది. మీదికొస్తున్న ఆఓడను సిబ్బంది సకాలంలో గుర్తించడంతో ప్రయాణం మొదట్లోనే పెనుప్రమాదం తప్పింది. ఎట్టకేలకు గంట అలస్యంగా టైటానిక్ ఫస్ట్ అండ్ లాస్ట్ టూర్ మొదలైంది.

ఇంగ్లీష్‌ఛానల్‌ను దాటాక ఫ్రాన్స్ చెర్‌బోర్గు దగ్గర ఆగిమరీ ప్రయాణికుల్ని ఎక్కించుకుంది. మొత్తం 2240మంది ప్రయాణికులతో న్యూయార్క్ వైపు బైల్దేరింది. ప్రయాణంలో నాలుగురోజులు గడిచాయి. ఏప్రిల్ 14ఆదివారం రాత్రి. చలికి దాదాపుగా గడ్డకట్టుకుపోయే ఉష్ణోగ్రత. ముంచుకొస్తున్న ముప్పు గురించి తెలియని సముద్రుడు నిశ్చలంగా ఉన్నాడు. ఇక ఓడలోని ప్రయాణికులది పండగవాతావరణమే. మత్తెక్కించే వాయిద్యాల హోరులో అంతా పార్టీ మూడ్‌లో ఉన్నారు.

మంచు కొండల గురించి అంతకుమందు రోజునుంచి వస్తున్న వైర్‌లెస్ సమాచారంతో... కెప్టెన్ స్మిత్, నౌకను కొద్దిగా దక్షిణం వైపుకు మళ్లించమని ఆదేశించాడు. అయితే టైటానిక్ వెళ్లే దారిలో మంచు పర్వతాలు ఉన్నాయంటూ... వచ్చిన హెచ్చరికలు మాత్రం నౌకను నియంత్రించే బ్రడ్జి గదికి చేరలేదు. రాత్రి 11.40 సమయంలో న్యూఫౌండ్ ల్యాండ్స్ సమీపంలోని గ్రాండ్ బ్యాంక్స్ దగ్గర ఓ భారీ మంచు పర్వతాన్ని టైటానిక్ ఢీకొంది. మంచుపర్వతాన్ని ముందుగానే గమనించి పక్కకు మళ్ళించే లోపే ప్రమాదం జరిగిపోయింది. టైటానిక్ మంచుపర్వతాన్ని ఎంత వేగంగా గుద్దుకుందంటే... ఆరాపిడికి నౌక కుడిభాగం నిర్మాణంలో వాడిన రివెట్లను బైటపడేసింది.

అప్పటివరకూ టైటానిక్‌లో పండుగ వాతావరణంలో ఉన్న ప్రయాణికులను ఒక్కసారిగా ప్రాణభయం కమ్ముకుంది. సముద్రమపు నీరు ముందుభాగపు గదులను నింపేయడం మొదలయింది. నాలుగుకంపార్టుమెంట్లు నీటితో నిండినా టైటానిక్ తేలగలిగి ఉండేదేకానీ... ఐదో కంపార్ట్‌మెంట్ కూడా నీటితో నిండిపోవడంతో నౌకను పూర్తిగా ఆపమని కెప్టెన్ స్మిత్ ఆదేశించాడు. అర్ధరాత్రి తరువాత... ప్రాణాలు కాపాడుకునేందుకు లైఫ్‌బోట్లను సిద్ధంచేశారు. మరోవైపు బైటనుంచి సహాయంకోసం వైర్‌లెస్ మెసేజ్‌లు పంపించారు. మౌంట్ టెంపుల్, ఫ్రాంక్‌పర్ట్, ఒలంపిక్ నౌకలు ఆసమయంలో చాలా దూరంలో ఉన్నాయి. దగ్గర్లో ఉన్న ఏకైక ఓడ కర్పతియా... టైటానిక్‌ను చేరుకునేటప్పటికే ఆలస్యమైంది.

టైటానిక్ సముద్రగర్భంలో మునిగిపోయింది. సముద్రం ఎదలో అలవాటైన నిశ్శబ్దం శ్మశానవాతావరణాన్ని పులుముకుంది. మొత్తం ప్రయాణికుల్లో 706మంది మాత్రమే ప్రాణాలతో కర్పతియాఓడ పైకి చేరుకోగా 1517మంది టైటా‌నిక్‌తోపాటు జలసమాధి అయ్యారు. చనిపోయిన వారిలో ఎక్కువమంది థర్డ్ క్లాస్ ప్రయాణికులే కావడం విశేషం. ఫస్ట్ క్లాస్ ప్రయాణికుల్లో 60శాతం మంది ప్రాణాలతో బైటపడగా సెకండ్ క్లాస్‌లో 41శాతం బతికిబైటపడ్డారు. సిబ్బందిలో 23శాతం మంది మాత్రమే ప్రమాదం నుంచి తప్పించుకోగలిగారు. కళాకారులు, పోస్టల్ సిబ్బందిలో ఒక్కరూ ప్రాణాలతో మిగల్లేదు. ఇక దేశాలపరంగా చూస్తే ఎక్కువ శాతం మృతులు బ్రిటన్‌కు చెందిన వారే. ప్రపంచంపై అప్పటికీ గుత్తాధిపత్యంచేస్తున్న బ్రిటిషర్లు ఇక్కడ చావులోనూ తమదే పైచేయన్నారు. ప్రమాదం నుంచి తప్పించుకునేందుకు మహిళలు, చిన్నపిల్లలు, విదేశీయులకే మొదటి అవకాశం ఇవ్వాలంటూ... బ్రిటన్ హోదాను కాపాడండంటూ నౌకకెప్టెన్ స్మిత్ తన దేశీయులనుకోరడం విశేషం. ప్రయాణం ప్రారంభమైన సౌతాంప్టన్‌లోని వెయ్యి కుటుంబాల్లో ఈదుర్ఘటన కోలుకోలేని విషాదాన్ని నింపింది.
టైటానిక్ జలసమాధి అయిన మూడవరోజు బాధితులతో నిండిన కర్పతియా నౌక న్యూయార్క్ చేరుకుంది. ప్రాణాలతో బైటపడినవారి ముఖాల్లో మృత్యువును జయించిన ఆనందం కంటే... సహచరుల త్యాగపూరిత మరణాల నీడలే కమ్మేశాయి. టైటానిక్ విషాదాంతం తర్వాత ఈకధాంశంతో బోలెడు నవలలు పుట్టుకొచ్చాయి. ఇక సినిమాల సంగతి సరేసరి. అయితే వీటన్నింటిలోనూ ఈ విషాదానికి 75ఏళ్ళు నిండిన సందర్భంగా జేమ్స్ కేమెరాన్ దర్శకత్వంలో వచ్చిన టైటానిక్ ప్రపంచసినిమాకు మేకింగ్ టెక్నిక్స్ నేర్పింది. 1912నాటి దుర్ఘటనలో నిండిన త్యాగాలకు అద్భుతమైన ప్రేమకథను జోడించడంతో ప్రపంచమొత్తం టైటానిక్‌కు నీరాజనం పట్టింది.

టైటానిక్ మునిగిపోయిన కొద్దికాలానికే దాని అవశేషాలను సముద్రగర్భంనుంచి బైటకు తీసుకురావాలని ఆలోచనలు చేశారు. అయితే 1985 సెప్టెంబర్ వరకూ ఆ ఆలోచనలు అమల్లోకి రాలేదు. ఎట్టకేలకు వోడ్స్ హోల్ సంస్థ ఆధ్వర్యంలో.. సముద్ర గర్భంలో 2మైళ్లలోతున నౌక అవశేషాలను కనుగొన్నారు. చరిత్రకు విషాదాన్ని పంచిన టైటానిక్ నౌకాయానానికి మాత్రం సరికొత్త పాఠాలు నేర్పింది. నౌకాయానంలో బూజుపట్టిన రూల్స్‌ స్థానంలో సరికొత్త నియమావళి అందుబాటులోకి వచ్చింది.

ఏమైతేనేం... టైటానిక్ సముద్రగర్భసమాధిపై మాసిపోని శిలాఫలకం... మానవచరిత్ర పుటల్లో తడి ఆరని స్మృతి.

నరజాతి చరిత్ర సమస్తం అంతులేని బానిసత్వం

కొందరి స్వార్ధం మరెందరినో బానిసల్లా మారుస్తుంది. దశాబ్దాల కిందటే బానిసత్వానికీ వెట్టిచాకిరికి చరమగీతం పలికినా... అప్పుడప్పుడూ
మనిషిలోని  కృూరనైజం తిరిగి... తలెత్తి నవ్వుతోంది. నాగరికత రధచక్రాల కిందపడి... కాలగర్భంలో కలిసిందనుకున్న బానిసత్వం బతికే ఉందనడానికి గల్ఫ్ బతుకులే సాక్ష్యం.
మనిషి తాను దర్జాగా బతకడానికి మరెందరినో వంచిస్తాడు... అవసరమైతే బానిసలుగా మారుస్తాడు. యజమానిగా మారాక తనలో పైశాచిక ప్రవృత్తిని నిద్రలేపుతాడు. పొట్టచేతబట్టుకుని గల్ఫ్ కెళ్లే ఎందరో ఇలాంటి రాక్షసులచేతిలో బలవుతున్నారు. 30మందికి పైగా ఉండే అక్కడి ఇళ్లకు ఒక్కరే పనిమనిషంటేనే... పరిస్థితి ఎంత ఘోరంగా ఉందో అర్ధమవుతుంది. దేశంకాని దేశం... అర్ధంకాని భాష, దీనికితోడు ఇస్లామిక్ ఛాందసవాదం... అక్కడికి పొట్టచేతపట్టుకుని వెళ్లేవారి పాలిట అశనిపాతంగా మారుతున్నాయి. కువైట్ బానిసకూపాల్లో భారతీయులే కాదు.... అన్ని ఆసియా దేశాలకు చెందినవారూ ఉన్నారు.
ఉపాధి అనేకంటే...మెరుగైన జీవితం అన్న ఆశే  ఎందరినో గల్ప్‌కు నడిపిస్తుంది. ఉపాధి వెతుక్కుంటూ అక్కడికి వెళ్తున్నవారిని ఇక్కడి ఏజంట్లు దారుణంగా మోసం చేస్తుంటే.. అక్కడి యజమానులు చూపించే నరకం వర్ణనాతీతం. కాల్వమాధవి, పాలకొల్లు లక్ష్మి, రాజంపేట నాగమణి, సావిత్రి,  కుమారి.. వీరంతా రాష్ట్రంలోని వేర్వేరు ప్రాంతాలకు చెందిన మహిళలు. వీరందరినీ ఒకే వేదికపై చేర్చిన నేపథ్యం మాత్రం ఒకటే. భర్త నిరాదరణకు గురైనవారు ఒకరైతే....కట్టుకున్నవాడు దూరమై బాధ్యత మీదపడినవారు మరొకరు, కుటుంబానికి పెద్దదిక్కుగా బాధ్యత తీసుకున్నవారు ఇంకొకరు... తమ బతుకుల్లో వెలుగునింపుకోడానికి కనిపించిన దారినల్లా వెతికారు. తెలిసినవారు గల్ఫ్‌లోనైతే కాసిని డబ్బులు వెనకేసుకోవచ్చన్నారు.  ఆరాతీస్తే బంధువుల్లోనే కువైట్ ఏజంట్లున్నారు. ఇంకేం అందినకాడికి అప్పులు చేసి కువైట్ ఫ్లైట్ ఎక్కారు. తమ బతుకుల్లో కొత్త వెలుగులు వస్తాయని కలలుకంటూ కువైట్ చేరారు. వెళ్లిన పదినెలల్లోనే ముగ్గురు యజమానులు మారారు. ఏంజరిగేది వీరికి నామమాత్రంగానైనా తెలిసేదికాదు. రోజుకు ఇరవై గంటల గొడ్డుచాకిరి. ఇంటికి ఫోన్ చేసుకోవాలంటే నెలకోసారే అవకాశం. ఉద్యోగం పేరుతో బానిసకూపంలో పడ్డామని తెలుసుకునేసరికి చాన్నాళ్ళు గడిచాయి. బానిసల్లా పనిచేశాక, తీరా జీతం డబ్బులు ఇమ్మంటే పోలీసులొచ్చారు. వీసా పాస్‌పోర్టు లాక్కొని జైల్లో పడేశారు. ఎలాగోలా విదేశాంగశాఖను సంప్రదిస్తే... రెస్పాన్సే లేదు. ఆరునెలల నరకయాతన తర్వాత హెచ్.ఎం.టి.వి చొరవతో బైటపడ్డారు. వీళ్లని గల్ఫ్‌కి పంపించింది తెలిసినవాళ్ళే... వాళ్ల స్వార్ధానికి వీళ్లని తెగనమ్మేశారు. ఇదో సరికొత్త బానిస దళారీతత్వం. గల్ఫ్ వెళ్ళాలను కునేవారి దగ్గర ఇక్కడ డబ్బులు వసూలు చేస్తారు. తీరిగి అక్కడ మరో కంపెనీకి అమ్మేస్తారు. కనీసం వీసా పాస్‌పోర్టు అయినా ఒరిజినలా అంటే అసలు దగా అక్కడే మొదలయిందని సంగతి, అంతంతమాత్రం చదువుకున్న వీరికి తెలిసే అవకాశమే లేదు. ఇదంతా కొత్తగా మొదలయిందా అంటే.... దశాబ్దాలుగా జరుగుతున్నదే. తెలంగాణ ఉద్యమానికో, వలసబతుకులకో ముడిపెట్టి పబ్బం గడుపుకునే నేతలు సమస్య పరిష్కారానికి చేసింది శూన్యం.
బానిసత్వం గల్ఫ్‌లోనే ఉందా... బానిసల్లా వెళ్తున్నవారు అంతంతమాత్రమే చదువుకున్నవాళ్ళేనా... కానేకాదు.  సాఫ్ట్‌వేర్ కంపెనీల్లోనూ, ఔట్ సోర్సింగ్ పేరుతో జరిగేదీ ఇదే.. కాకుంటే కాస్ట్‌లీ స్లేవరీ.. ఒకే సాఫ్ట్‌వేర్ కంపెనీలో పనిచేసే ఇండియన్, అమెరికన్ విషయంలోనే ఇది స్పష్టమవుతోంది. వారి టార్గెట్ వర్క్‌లో తేడా చూస్తే మనకి క్లియర్ విజన్ కనబడుతుంది. శతాబ్దాల చరిత్రున్న మన బానిసబతుకులకు స్వాతంత్ర్యం లుక్ మార్చింది. నరజాతి చరిత్ర సమస్తం అంతులేని బానిసత్వం...